Voorgeschiedenis
Over het Nederlandse Shaolin-Kempo zijn veel verschillende verhalen bekend over de ontwikkeling van Shaolin-Kempo in Nederland. De geschiedenis die jullie hier lezen over onze stijl komt van Eduard Lammerts van Bueren, voor velen een bekende naam binnen kempo.
Gerard Meijers en Carl Faulhaber
In de jaren '50 kwamen veel Indische Nederlanders naar Nederland. Velen van hen hadden kennis van verschillende gevechtskunsten, zo ook Carl Faulhaber en Gerard Meijers.
In Nederland trainde Gerard Meijers bij John Bluming, een Nederlandse pionier in diverse vechtkunsten. Gerard Meijers ontwikkelde vervolgens zijn eigen stijl die hij Shaolin-Kempo noemde. Toen Gerard Meijers in contact kwam met Carl Faulhaber, zijn ze samen gaan trainen en hebben het Shaolin-Kempo verder ontwikkeld. Door de verschillende achtergronden in de zelfverdedigingskunsten zijn de stijlen van beide heren verschillend. In de jaren '60 zijn een aantal mensen met Meijers en Faulhaber gaan trainen. Bekende namen als Rob Faulhaber, Ben van Seventer, Johan van de Hoofdakker en de voor onze stijl belangrijke Eduard Lammerts van Bueren namen deel aan deze trainingen.
Eduard Lammerts van Bueren
Eduard Lammerts van Bueren (*1932 in Surabaya NI, † 09-02-2015) speelde net als Gerard Meijers een belangrijke rol gespeeld in de verspreiding van Kempo in Nederland. Zo was hij betrokken bij kempo-scholen in Arnhem, Rotterdam en Utrecht. Eduard Lammerts van Bueren had een pentjak silat achtergrond. Dit had hij geleerd van pa de Vries uit Leiden. Lammerts van Bueren wilde graag les geven in een vechtkunst en met Shaolin-Kempo kon hij dat beter realiseren dan met Pentjak Silat omdat kempo destijds meer bekendheid genoot. Hij vermengde Pentjak Silat bewegingen met het kempo van toen en ontwikkelde zijn eigen Shaolin-Kempo stijl. De vloeiende, lage stijl van het Pentjak Silat is terug te vinden in het Shaolin-Kempo zoals dat vandaag de dag wordt beoefend bij Long Zeh.
Het begin van Shaolin Kempo in Twente
Midden jaren ’60, op een avond in dansgelegenheid en Café Engels, kwam Frans Smith in gesprek met vrienden over Oosterse vechtkunsten. Die avond werd het idee geboren om Carl Faulhaber, een Indische Nederlander met kennis van verschillende soorten gevechtskunsten, te benaderen om les te komen geven in het café. En zo geschiedde. De basis voor het Shaolin-Kempo in Enschede werd gelegd in Café Engels en een nieuwe kempo-school was geboren. Trainen gebeurde op de harde houten vloer nadat de stoelen aan de kant waren gezet.
Eind '60-er jaren
Voorste rij (knielend) vlnr: Nelis Bernard, Tommy de Groot, Bert Langenwaard, Jan Münster, Dolf Münster, Johan Rozenboom
Achterste rij vlnr: Jimmy Boers, Robby de Groot, Ronnie Brus, Jimmy Brouwer, Frans Smith
Rob Faulhaber en Eduard Lammerts van Bueren
De heer Faulhaber stuurde zijn zoon Rob om Frans Smith en zijn vrienden les te geven in Kempo Karate, maar omdat Rob zijn militaire dienstplicht moest vervullen, nam Eduard Lammerts van Bueren al snel de Kempo school over. Eduard Lammerts van Bueren droeg op dat dat moment de 1e dan Kempo, die hij in 1964 ontving van de Chinese Kempo Associatie. In de periode 1967-1974 gaf hij Kempoles aan de Molenstraat te Enschede. Zowel sifu Frans Smith als sensei Hans Jouvenaar volgden in deze periode zijn lessen. Uit de leerlingen van die tijd, de kempo-beoefenaars van het eerste uur, zijn vijf sensei Shaolin Kempo voortgekomen: de gebroeders Munster, Titawano, Smith en Brus. Zij zijn in Twente allen hun eigen school gestart onder andere in Hengelo, Almelo, Enschede en Losser. In 1978 kregen de overgebleven vijf trainers een educatie-map Shaolin-Kung-Fu Kempo.
Centrale trainingen bij sportschool Schonewille
In de jaren ‘80 vonden er maandelijks centrale trainingen plaats bij sportschool Schonewille aan de Hoge Bothofstraat in Enschede. Hierbij waren vrijwel altijd de volgende sensei aanwezig:Ron Munster, Frans Smith, Jan Munster, Titawano, Ron Brus en Tom de Groot. De centrale trainingen waren alleen toegankelijk voor bruin-en zwartbanders.
Frans Smith en 'Long Zeh'
In de jaren ‘90 lag Kempo in Enschede stil. Totdat Adriaan en Patrick de Vries met hun kempo-vrienden Hans Jouvenaar en Louis Cornelissen in 1998 een doorstart maakten met een kemposchool aan de Bonairestraat in Enschede. Zij zochten daarvoor de ondersteuning van sifu Frans Smith die al verbonden was aan Long Fu in Losser. Een jaar laten in 1999 verhuisde de kempo-school ‘Long Zeh’ naar de huidige locatie aan de Reulver 122 te Enschede. Bij Long Zeh wordt Shaolin-Kempo beoefend met de stijl in de techniek van de draak (letterlijke vertaling Long Zeh). In 2007 sloten de Kempo-scholen 'Long Zeh' uit Enschede en 'Long Fu' uit Losser zich aan bij de Shaolin-Kempo Bond. Inmiddels is Long-Zeh uitgegroeid tot een begrip in Enschede. Maar liefst vijf leerlingen die ooit begonnen bij 'Long-Zeh' hebben inmiddels zelf de zwarte band gehaald. Vandaag de dag zijn er acht bevlogen sensei verbonden aan 'Long-Zeh'. Kemposchool ‘Long Zeh’ wordt geleid door sensei Adriaan de Vries.
Shaolin-Kempo en Pentjak Silat
Het Shaolin-Kempo dat Sifu Frans Smith van de heer Lammerts van Bueren leerde, heeft zijn oorsprong in het Pentjak Silat en specifiek het Pukulan en het Kuntao. Wel werden door de heer Faulhaber, de leraar van Lammerts van Bueren, kifion wazo (basistechnieken) en takyoku (basis lopen) uit het Kuokushinkai karate toegevoegd aan de stof, waarbij de taikyoku werden aangepast aan eigen inzichten. Ook werden bevrijdingsgrepen uit het Jiujitsu toegevoegd aan de stof.
De vloeiende, lage stijl van het Pentjak Silat is terug te vinden in het Shaolin-Kempo. Zoals de lage standen en het grondwerk, waarbij de tegenstander via vegen naar de grond wordt gebracht. Het is de soepelheid van dit laagspel en het draaien vanuit de heupen dat het belangrijkste verschilmaakt met karate aldus Sifu Frans Smith.
